|
Bouwkundige keuring van een flatgebouw Hilversum door: bouwkundige keuring Hilversum
Flatgebouw: De oudste toepassen van een staalskelet voor een woongebouw (van meer dan drie bouwlagen) in Nederland dateert uit 1933. Voor de Parklaanflat in Rotterdam, een flat van zeven bouwlagen met luxe appartementen, koos architect Willem van Tijen voor staalskeletbouw vanwegde de hoge bouwsnelheid en de lage bouwkosten volgens bouwkundige keuring Hilversum.
Pluspunten van bouwkundige keuring van een flatgebouw Hilversum
Deze economische pluspunten sloten naadloos aan bij het ideaal van het Nieuwe Bouwen: een architectuurstroming in de jaren dertig van de vorige eeuw met vertegenwoordigers als Van Tijen, Brinkman en Van der Vlugt. Het Nieuwe Bouwen streefde ernaar om luxere woningen bereikbaar (en betaalbaar) te maken voor de ‘gewone man’ door efficiente en industriele bouwmethoden toe te passen. Skeletbouw (in staal of in beton) paste bij dit streven. Deze constructievorm werkte kostenbesparend en leidde bovendien tot het gewenste eindresultaat: open en vrij indeelbare woonplattegronden met een bijzondere uitstraling. Kenmerkend voor woningen volgens het Nieuwe Bouwen zijn buitengevels van wit strucwerk, met grote glaspartijen in stalen kozijnen om veel daglicht in de woning te krijgen.
Gevels en bouwkundige keuring van een flatgebouw Hilversum
De gevels van de Parklaanflat zijn, achteraf gezien, de voorlopers van de huidige glazen vliesgevel. Bij de renovatie in 1996 verkeerden ze nog in betrekkelijk goede conditie. Voor architect Van Tijen vormde de Parklaanflat zelf een opmaat voor ’s werelds eerste galerijflat: de Bergpolderflat, eveneens in Rotterdam. De kolommen van dit tweebeukige staalskelet staan hier in de gevels langs de galerijen en in het midden van dit negenlaagse woongebouw. Net als in de Parkflat zijn de vloeren traditioneel: houten delen op houten balken. De vierde en zevende verdiepingsvloer in de Bergpolderflat zijn uitzonderingen. Hier liggen als brandscheiding betonnen vloerplaten op de liggers.
Skelet van bouwkundige keuring van een flatgebouw Hilversum
Zowel de Bergpolderflat als de parklaanflat bewijzen dat een staalskelet een serieuze optie is voor gestapelde woningbouw van nu. Na een recente onderhoudsbeurt zijn beide historische flatgebouwn nog steeds een thuis voor tevreden bewoners. Toch kregen deze voorlopers weinig navolging. In de jaren 1950 – de periode van de Wederopbouw – zijn alle hoge woongebouwen in Nederland uitgevoerd in baksteen en later in beton. Dit komt door de vooroorlogse bouwtraditie, de naoorlogse schaarste aan staal en de opkomst van de prefab betondindustrie. Enkele uitzonderingen van naoorlogse flats met een staalconstructie zijn studentenflats in Delft en een verpleegsterflat in Eindhoven, beiden uit 1967. Ook tegenwoordig is de gestapelde woningbouw nog grotendeels het domein van beton en bakstreen. Toch zijn er recent een aantal woongebouwen in staal uitgevoerd. Een voorbeeld is het 70 m hoge flatgebouw La Fenetre aan de Grotiusplaats in Den Haag: een staalskelet van achttien bouwlagen op een 19 m hoge stalen tafelconstructie antabuse tablets 500mg. Het skelet wordt ingevuld met een stalen systeemvloer. Dit project wordt eind 2005 opgeleverd. Een tweede voorbeeld is het 140 m hoge woongebouw Montevideo aan de Maas in Rotterdam. Van deze woontoren zijn de onderste drie en de bovenste vijftien bouwlagen uitgevoerd als een staalskelet met een betonnen kern. Dit project wordt begin 2006 opgeleverd. |
